Marynarski mundurek chłopięcy został wykonany z granatowej tkaniny wełnianej. Kurtka ma charakterystyczny marynarski kołnierz obszyty trzema rzędami granatowej wstążki jest ozdobiona kokardą. Naszycia z wstążki znajdują się także na mankietach. Spodnie za kolano maja nogawki z ozdobnymi guzikami. Dopełnieniem stroju jest czapka z kokardą, biała koszula z granatową krawatką. Strój taki był do niedawna najpopularniejszym formalnym, czy świątecznym ubiorem chłopięcym. Pierwsze tego typu ubrania pojawiają się jeszcze przed połową wieku XIX. Schemat kolorystyczny jest niemal zawsze granatowo biały.
Ubranie niemowlęce wykonane jest według wzoru z La Mode Illustree z 1898 r. Składa się z długiej sukienki ozdobionej koronką i przewiązanej paskiem. Rękawki z bufką i wąskim mankietem są odzwierciedleniem ówcześnie panującej mody damskiej. Czapeczka ozdobiona jest koronka i falbanką. Niemowlęta w XIX wieku, zarówno chłopcy jak i dziewczęta, były ubierane bez rozróżnienia płci w długie sukienki.
Strój męski jest typowym nieformalnym ubiorem męskim z końca XIX wieku. Wykonany z jasnej kraciastej tkaniny mógł służyć jako strój dzienny, spacerowy itp. Składa się z marynarki, kamizelki i spodni uszytych z tej samej tkaniny. Marynarka jest jednorzędowa i krótka z zaokrąglonymi połami. Kamizelka zapinana jest na dwa rzędy guzików i nie ma kołnierza. Koszula wykonana jest z bawełnianego płótna, ma dopinany spinkami kołnierzyk i mankiety. Uzupełnienie stroju stanowią laska oraz kapelusz melonik.
Strój damski składa się ze stanika, spódnicy i kapelusza. Wykonany według wzorów z ostatnich lat XIX wieku. Spódnica jest prostego kroju, o kształcie odwróconego kielicha. Fałdy z tyłu spódnicy utrzymują kształt dzięki wszytym wewnątrz taśmom. Stanik ma wąskie rękawy z umiarkowaną bufką przy ramionach. Przód stanika ma marszczoną wstawkę z jasnej tkaniny imitująca koszulę. Stójka stanika ma dużą kokardę z tyłu, motyw bardzo popularny w tym okresie. Suknia wykonana jest z jedwabnej tafty połączonej z aksamitem.