Suknia składa się ze stanika z spódnicą wierzchnią oraz ze spódnicy spodniej. Stanik sukni jest dwuwarstwowy. Wewnętrzny stanik wykonany został z dwóch warstw płótna lnianego, usztywnionych miękką wikliną. Cała powierzchnia pokryta jest tunelami, jedyne nie usztywnione miejsce to ramiona.
Zewnętrzną warstwę stanowi obszycie z brokatu. Rękawy oraz spódnica wierzchnia są doszyte do stanika. Spódnica układana jest w głębokie fałdki. Przez otwarcie na froncie widać spódnicę spodnią. Dekolt sukni oraz rękawy dekorowane są haftowaną koronką. Suknia jest sznurowana na plecach.
Projekt sukni został opracowany głównie na podstawie ikonografii. Z tego okresu nie zachowały się praktycznie żadne kompletne, damskie stroje historyczne. Wykończenie stanika oparte jest na opisie zachowanych staników z lat 60-tych. Krój pochodzi z gorsetu-sznurówki z rzeźby pogrzebowej [2]